Absolutnie. Jeszcze raz absolutnie. Trzeba oddzielić klasykę i wina z prywatnych piwnic, czy takie, do których dostęp tłuste koty mają i garstka hipsterów, czyli wina, których punktowo nawet oceniać nie warto, gdyż ocena zawarła się w cenie, od tego wszystkiego, co przemysłowo zalewa nas w sieci, nawet jeśli dobrze prowadzony marketing sugeruje masom wyjątkowość oferowanych […]
Zgadzając się z redaktorem Dowgirdem, że picie jest be, fuj i w ogóle niegodne Polaka suwerennego i również ubolewając, że za wypłatę w Polszcze można teraz 200 flaszek kupić, a nie 20 (ciekawe, przy okazji, gdzie redaktor takie wypłaty wyczaił, bo ja za swoją emeryturę mogę kupić 20 flaszek i na chleb mi nie zostanie) […]
Kolejna bardzo pijalna flaszka od Pana Lidla. Cieszy mnie to niezmiernie, jako że ostatnio tylko tam dbają (tak mi się wydaje) o podniebienia powiatowych amatorów wina. Oczywiście wina szeroko pojmowanego, czyli także z epoki industrialnej postmordernistycznego świata, co niektórzy nazywają neomarskością. Każdemu, co mu się należy (a ciascuno il suo) i nawet hierarcha Wściekluna nic […]
Wszystkim tym, którzy lubią flaszki z winem pijalnym, bez żadnych fochów, bez chorób wynikających, no właśnie, nie bardzo wiem, z czego, chyba z przedobrzenia (patrz, chociażby znakomity tekst o węgierskiej chorobie – autor W. Bońkowski), no więc hipsterom zadowolonym z życia, szczególnie o piątej rano, kiedy to ptaki nie są jeszcze zmęczone upałem, a żabom […]
